Düşüncesizce yürüyorum,kafamın içi boş.
Ne yaptığımı bilmeden kimseyi aldırmadan gidiyorum.
Ne güzergâhım belli nede varış notkam.
Sokak lambalarının aydınlığında ilerliyorum.
efg
Popular Posts
-
Belki bir gün hatırlarsın beni; Unutulmuşluğun acısıyla. Kahredersin,lanet okursun o günlere, Keşke kabul etseydimde,mutlu olsaydık... -
Mecbursun bazen istemediğin,sevmediğin herşeye.Gitmek istemezsin mesela.Yada kalmak. Seversin.Hiç gereği yokken.Kimilerine bu kom... -
Bu gün buzdolabının kapağı düştü,gözüme çarptı.Yarın yenisini alıcaz. Gözümün altında 1 milimlik çizgi şeklinde kan topladı. Kimse far... -
Bu gece bana gökyüzü karanlık.Bak yıldızlar bile terketti.Ben ise sokak lambaları ile avutuyorum kendimi.Güneşin yerini tutmazlar belki a... -
Aşk gelmeyeceğini bile bile beklemektir. Aslında aşk onu ilk gördüğünde bağlanmak değil zamanla gerçek duygularla sevmektir. Aşk o yanınd... -
Yine sessizim bu gece yine sensiz. Yıldızlarla süslüyorum hayallerimi.Eskisi kadar umutlu değilim artık.Geri dönmiceksin,sarılmicaksın ... -
İnsanların seni anlamaları için zamana ihtiyaçları yoktur. Seni önemsemeleri yeterli. efg
-
Parka giderken yanıma termosla sıcak su,2 kahve ve 2 fincan alırdım. Halbuki hep tek giderdim parka. Bir umuttu işte belki ge... -
Aslında ben hep utangaçtım. Küçükken misafirlikte su istemeye utanırdım,çayı sıcak içmek zorunda kalırdım dilim yanardı. Ana s...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder