Parka giderken yanıma termosla sıcak
su,2 kahve ve 2 fincan alırdım.
Halbuki hep tek giderdim parka.
Bir umuttu işte belki
gelirsin diye.
Yeşillikleri severdin sen sessizliği, birazda beni.
Yitip gittim kalbimden kabul.
Ben vazgeçtim
zaten kendimden.
Peki sen nasıl vazgeçebildin kendinden.
efg
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder