Belki bir gün hatırlarsın beni;
Unutulmuşluğun acısıyla.
Kahredersin,lanet okursun o günlere,
Keşke kabul etseydimde,mutlu olsaydık birlikte
Belki bir gün hatırlarsın beni;
Düşüncelere dalmış bir rehber ararken.
Ölümle yaşam arasındaki ince çizgide söyle adımı,
Kimse duymasın çaresizce haykırışını.
Belki bir gün hatırlarsın beni;
Bitkin bir halde kaldırıma oturduğunda.
Kafanda fırtınalar koparken,
Anlarsın kimsenin faydası yok sana.
Bir gün hatırlarsan beni,
Başını yastığa koy unut söylediklerimi.
Çektiğim bütün acıları iliklerine kadar hisset sevgili.
Ben hala seviyorum seni..
efg
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder